Jak działa, czym się charakteryzuje i jak wdrożyć model Zero Trust. Przeczytaj.
Podejście "nie ufaj nikomu i zweryfikuj wszystkich", zmienia paradygmat bezpieczeństwa cyfrowego, koncentrując się na stałej weryfikacji tożsamości i udzielaniu dostępu tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.
Ścisłe polityki weryfikacji tożsamości, segmentacja sieci, a także zasady kontroli dostępu sprawiają, że model Zero Trust jest uważany za jeden z najbardziej efektywnych sposobów na ochronę zasobów cyfrowych, jednocześnie zapewniając zgodność z najnowszymi standardami zarządzania zgodnością.
Chcę przybliżyć Ci, czym dokładnie jest Zero Trust, jakie są jego kluczowe zasady oraz jak można zaimplementować tę architekturę w Twojej organizacji. Omówimy również korzyści, jakie Zero Trust przynosi dla biznesu oraz wyzwania, które mogą pojawić się podczas jego wdrażania – a także najlepsze praktyki, które pomogą Ci te wyzwania przezwyciężyć.
Przedstawię Ci także, w jaki sposób metody uwierzytelniania użytkowników, zarządzanie dostępem oraz inne aspekty tego modelu mogą wzmacniać bezpieczeństwo.
Zero Trust to framework bezpieczeństwa wymagająca, aby wszyscy użytkownicy, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz sieci organizacji, byli uwierzytelniani, autoryzowani i ciągle weryfikowani pod kątem konfiguracji bezpieczeństwa, zanim uzyskają lub zachowają dostęp do aplikacji i danych.
Framework ten zakłada brak tradycyjnego ograniczenia sieci, co oznacza, że sieci mogą być lokalne, w chmurze, lub hybrydowe, z zasobami i pracownikami znajdującymi się w dowolnym miejscu. Zero Trust w sposób personalny odpowiada na współczesne wyzwania, takie jak zabezpieczenie pracowników zdalnych, środowisk chmurowych oraz zagrożeń związanych z oprogramowaniem ransomware.
Model Zero Trust zakłada, że nic nie jest domyślnie godne zaufania. Przed pozwoleniem na połączenie sieciowe oceniane jest ryzyko na podstawie stanu urządzenia, statusu tożsamości, danych dostępnych lub przesyłanych oraz stanu aplikacji. Po ocenie ryzyka i zezwoleniu na połączenie, jest ono ciągle oceniane pod kątem zmian, które mogą wymagać zakończenia połączenia.
Zero Trust opiera się na trzech kluczowych zasadach, które są fundamentem tego modelu bezpieczeństwa.
W podejściu Zero Trust nie ma miejsca na domyślne zaufanie. Każde żądanie dostępu, niezależnie od jego pochodzenia, jest traktowane jak potencjalne zagrożenie. Wszystkie osoby i urządzenia muszą być ciągle uwierzytelniane i autoryzowane, co zapewnia ciągłą weryfikację i minimalizuje ryzyko naruszeń bezpieczeństwa.
Zasada minimalnych uprawnień (Least Privilege) ogranicza dostęp użytkowników i aplikacji do absolutnego minimum, które jest niezbędne do wykonania ich zadań. Jest to kluczowe dla ograniczenia potencjalnej szkody, jaką mogą spowodować zarówno złośliwe ataki, jak i nieumyślne błędy.
Zero Trust zakłada, że naruszenie bezpieczeństwa może mieć miejsce w każdej chwili. Dlatego model ten stosuje strategie, które minimalizują "promień wybuchu" i segmentują dostęp, co utrudnia przemieszczanie się potencjalnym atakującym w sieci i zwiększa ogólną odporność na ataki.
Te zasady są nie tylko teoretycznymi wytycznymi, ale stanowią praktyczne podejście do zabezpieczania Twojej infrastruktury IT w sposób, który jest zarówno skuteczny, jak i elastyczny.
Wdrażanie architektury Zero Trust rozpoczyna się od identyfikacji kluczowych zasobów i danych, które wymagają ochrony, takich jak dane finansowe, własność intelektualna czy dane klientów. To pierwszy krok, który pozwala skoncentrować wysiłki na najbardziej wartościowych aktywach.
Kluczowe jest zdefiniowanie powierzchni ataku i skupienie się na obszarach wymagających ochrony. Wdrażanie polityk i narzędzi może być przytłaczające, dlatego skoncentruj się na najcenniejszych cyfrowych aktywach.
Implementowanie silnego uwierzytelniania jest niezbędne. Wprowadzenie wieloskładnikowego uwierzytelnienia (MFA) zapewnia, że użytkownicy są dokładnie weryfikowani przed uzyskaniem dostępu. To obejmuje weryfikację tożsamości użytkownika, urządzenia oraz ich zgodność z politykami bezpieczeństwa.
Segmentacja sieci to kluczowy element w zmniejszaniu powierzchni ataku. Dzielenie sieci na mniejsze segmenty pozwala na precyzyjne kontrolowanie przepływów ruchu i ograniczenie niepotrzebnego ruchu, co jest istotne w ochronie krytycznych zasobów.
Implementując te kroki, tworzysz solidne fundamenty dla architektury Zero Trust, która jest dostosowana do specyficznych potrzeb Twojej organizacji, niezależnie od jej wielkości i rodzaju prowadzonej działalności.
Zero Trust oferuje znaczące korzyści dla biznesu, poprawiając bezpieczeństwo, zmniejszając ryzyko i zwiększając zgodność z przepisami.
Dzięki podejściu Zero Trust, które nie zakłada domyślnego zaufania i wymaga ciągłej weryfikacji tożsamości oraz kontekstu urządzenia, tylko upoważnieni użytkownicy mogą uzyskać dostęp do zasobów firmowych.
Model Zero Trust minimalizuje powierzchnię ataku, ograniczając ryzyko wewnętrznych zagrożeń i naruszeń danych. Przez założenie, że każdy użytkownik i urządzenie mogą stanowić potencjalne zagrożenie, systemy są lepiej chronione przed atakami, co skutkuje mniejszymi stratami finansowymi i prawnymi.
Zero Trust wspiera przestrzeganie wymogów bezpieczeństwa cybernetycznego, które są niezbędne dla wielu klientów i rządów. Dzięki ciągłej weryfikacji dostępu opartego na minimalnych uprawnieniach, organizacje mogą łatwiej spełniać standardy regulacyjne, unikając ciężkich kar za niezgodność oraz zwiększając zaufanie interesariuszy.
Wprowadzając architekturę Zero Trust, możesz napotkać na trudności takie jak złożoność integracji i koszty utrzymania. Ważne jest, aby stopniowo implementować zmiany, zaczynając od najbardziej krytycznych zasobów.
Używanie narzędzi integracyjnych może pomóc w połączeniu starych systemów z nowym modelem Zero Trust. Regularne szkolenia pracowników są kluczowe, aby zapewnić płynne przejście i zrozumienie nowego modelu bezpieczeństwa.
Model Zero Trust podkreśla, jak ważne jest podejście do bezpieczeństwa, w którym domyślne zaufanie jest eliminowane, a ciągła weryfikacja tożsamości i dostępu staje się normą.
Poprzez wdrożenie kluczowych zasad, takich jak never trust, always verify, minimalne uprawnienia i założenie możliwości naruszenia, organizacje mogą znacznie zwiększyć swoją odporność cyfrową.
Korzyści płynące z takiego podejścia, takie jak zwiększone bezpieczeństwo, zmniejszone ryzyko i lepsza zgodność z przepisami, potwierdzają model Zero Trust jako efektywną strategię ochrony infrastruktury IT w coraz bardziej skomplikowanym środowisku cyfrowym.
Osiąganie sukcesu w implementacji architektury Zero Trust wymaga jednak przemyślanej strategii, obejmującej identyfikację kluczowych zasobów, silne uwierzytelnianie, segmentację sieci oraz promowanie kultury bezpieczeństwa wśród pracowników.
Zdejmiemy IT z Twoich barków
76% menedżerów wskazało, że ich usługi IT są dostarczane za pośrednictwem zewnętrznych podmiotów.1